Kennis en vaardigheden

Bereid het gesprek goed voor

• Wie kan het beste het gesprek voeren?
• Wat is de beste plek en tijd voor het gesprek?
• Wat is je boodschap precies en wat zijn je argumenten?

Kom meteen met je boodschap

• Kern van je boodschap is de zorg die je hebt. Je hebt signalen opgevangen die een risico zijn voor het welzijn en de veiligheid van de cliënt/kind.
• Breng de boodschap direct aan het begin van het gesprek en draai en niet omheen.
• Als je wilt melden bij Veilig Thuis; breng de melding als een feit.
• Blijf luisteren naar de emoties en frustraties van de cliënt; probeer niet te overtuigen of te beargumenteren. Cliënten hebben recht om met emotie te reageren.
• Blijf actief luisteren, toon begrip en benoem de emoties.
• Probeer ordening aan te brengen in het gesprek; geef erkenning voor hun verdriet en boosheid en vraag naar hun reactie op jouw zorg.

Blijf de zorg om de cliënt/kind centraal stellen

• Beperk je tot de zorgen die je hebt.
• Benoem de zorgen zo concreet mogelijk;
• Wat heb jezelf gezien, wat heb jezelf gehoord, welk gedrag heb je geobserveerd en wanneer was dat.

Geef ouders/cliënten duidelijkheid over het vervolg

• Vat het gesprek samen en vertel de cliënt precies wat er nu gaat gebeuren.
• Vertel wat je gaat doen en vertel wat je van hen verwacht.
• En kijk of je hier concrete afspraken over kan maken; wie wat, wanneer gaat doen
• Maak een eventuele vervolgafspraak om te kijken of de afspraken zijn nagekomen en of de zorgen er nog steeds zijn.

Meer informatie is te vinden op de website van het Nederlands Jeugdinstituut.
Veilig Thuis Midden-Brabant heeft de film Zorgen bespreekbaar maken op YouTube geplaatst.

Aandachtspunten in gesprekken met kinderen/jongeren:

• Stem af op de leeftijd en het ontwikkelingsniveau van het kind wat betreft woordgebruik, manier van vragen, gebruik ondersteunende materialen (tekenen bijvoorbeeld), lengte van het gesprek e.d.
• Toon je betrokkenheid en belangstelling.
• Houd er rekening mee dat een jong kind met zijn lichaam communiceert: let daarop en maak er gebruik van. 
• Wees je bewust van de loyaliteit van een kind voor zijn/haar ouders. Zeg geen negatieve dingen over hen en benoem dat je zowel het kind als de ouders wilt helpen.
• Vraag ook naar de leuke dingen thuis.
• Vertel het kind wat je al weet.
• Respecteer de gevoelens van het kind.
• Respecteer 'nee', bijvoorbeeld als een kind niet verder wil praten of geen details wil vertellen.
• Ontschuldig het kind.
• Laat merken dat je het kind gelooft.
• Vraag feitelijk naar wat er gebeurd is.
• Vraag naar wat zou moeten veranderen om het thuis beter te maken.
• Beloof geen geheimhouding. Je kan niet helpen als je niets mag doen.
• Vertel wat je gaat doen en betrek het kind bij je vervolgstappen. Dan ben je transparant en betrouwbaar.

De Academie voor Praten met Kinderen heeft een reader ontwikkeld 'Wat elke professional moet weten over praten met kinderen over kindermishandeling'.
Via deze link kan je de reader bekijken.